# MeToo; op zoek naar een effectievere aanpak
Is de schandpaal wel de juiste manier?
Meer en meer ontstaan er geluiden of de publieke schandpaal die nu in zwang lijkt te komen, wel de juiste manier is. Is dit de wijze hoe je moet omgaan met mensen die zich wat al te veel vrijheden hebben veroorloofd in het intermenselijke verkeer? Natuurlijk zijn er excessen die vragen om een straffe aanpak. Daarnaast echter zijn er al die voorvallen die reparabel zijn, waar de relatie er sterker uit zou kunnen komen, en mensen minder beschadigd zijn.
Behoefte aan een effectievere aanpak
Op macroniveau zou je kunnen argumenteren dat een stevige aanpak, met disciplinaire maatregelen, in ieder geval een duidelijk signaal aan de organisatie afgeeft. Dit gedrag wordt niet getolereerd. Op microniveau – gekeken naar de personen die het betreft – kun je je afvragen of het in veel gevallen niet anders had gekund. Op een manier die zowel slachtoffer als dader recht doen en herhaling of escalatie had kunnen helpen voorkomen. In de blog # MeToo, gepubliceerd op de website van de Merlijn groep maak ik me sterk voor een effectievere aanpak binnen organisaties. De huidige aanpak – middels schandpaal, inzet van vertrouwenspersonen en klachtenregelingen – mist m.i. namelijk een belangrijke component.
Mediation naast klachtenregelingen en vertrouwenspersonen
Veel organisaties zijn inmiddels uitgerust met klachtenregelingen en vertrouwenspersonen. Alleen deze hulptroepen lijken te kort te schieten, en de drempel die mensen ervaren om naar voren te treden lijkt een reële drempel te zijn.
De klachtenregeling draait om bewijs, want gedreven door waarheidsvinding. Bij gebrek daaraan mondt een klacht behoorlijk vaak uit in een ongegrondverklaring vanwege ‘zijn woord tegen het hare’, waarna de klager nog verder van huis is. Een vertrouwenspersoon kan wel een luisterend oor bieden, en de verschillende opties aanreiken van hoe nu verder, maar het is aan klager om de weg van een van die opties te gaan bewandelen. Dan wel met ondersteuning, maar toch, hij/zij staat er toch behoorlijk alleen voor.
De mogelijkheid en bijbehorende rol die ik vind missen in menig organisatie voor dit soort klachten, is die van bemiddeling door een geschoolde bemiddelaar/mediator. Daarmee krijgen partijen de ruimte voor dialoog, en wordt de kans op relatieherstel weer een mogelijkheid.
Een mediator zou standaard in het protocol van de organisatie meegenomen moeten worden. Dat zal veel escalaties helpen te voorkomen.
